به گزارش خبرنگار اقتصادی مشرق ،این هشدار رسمی از جانب صندوق بین‌المللی پول، پس از آن صورت گرفت که چند روز پیش بانک مرکزی سریلانکا اعلام کرده بود قصد دارد با هدف تحرک رشد اقتصادی کشور، در سال جاری سیاست انبساط پولی در پیش بگیرد.
اما صندوق بین‌المللی پول فورا واکنش نشان داد که با توجه به فشارهای تورمی حاکم بر اقتصاد سریلانکا، هرگونه سیاست انبساطی به زیان این کشور است. صندوق بین‌المللی پول تاکید کرده که به علت افزایش قیمت حامل‌های انرژی خصوصا تعرفه برق، نرخ تورم در سریلانکا در ماههای آینده افزایش خواهد یافت. به همین دلیل این نهاد مستقر در آمریکا تاکید کرده که بانک مرکزی سریلانکا نباید سیاست انبساطی در پیش بگیرد.
این همه هشدار صندوق بین‌المللی پول در حالی است که نرخ تورم در کشور سریلانکا در ماه گذشته (آوریل) 4/6 درصد بود.
اما زمانی این ماجرا تامل‌برانگیز می‌شود که همین نهاد بین‌المللی نسبت به تورم 30 درصدی ایران، واکنش منفی ندارد و حتی در سلسله گزارش‌های یکی دو سال اخیر خصوصا پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها در کشورمان، مکررا به تمجید از اجرای این طرح پرداخته است.
اولین بار صندوق بین‌المللی پول شش ماه پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها در ایران، طی گزارشی رسمی به دولت ایران به دلیل موفقیت در اجرای این طرح تبریک گفت. در آن گزارش، این سازمان بر آسیب دیدن تولید کشور در کوتاه‌مدت اشاره کرده اما آن را نتیجه طبیعی طرح دانسته و اعلام کرده بود که این طرح در میان مدت دورنمای اقتصاد ایران را به گونه قابل توجهی بهبود خواهد بخشید.
پس از آن نیز در گزارش‌های فصلی و دوره‌ای که صندوق بین‌المللی پول از اقتصاد ایران منتشر کرده، همواره شاهد تمجید از دولت ایران بابت اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها بوده‌ایم.
جالب‌تر آن که مسئولان ارشد دولتی همچون رئیس‌جمهور و وزیر اقتصاد، بارها در واکنش به انتقادات به نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها به چنین گزارش‌هایی استناد کرده‌‌اند و حتی سخن از تدریس نحوه اجرای این طرح به سایر کشورها نیز به میان آمده است!
اما سکوت صندوق بین‌المللی پول نسبت به افزایش تورم در ایران و هشدارهای آن به کشورهای در حال توسعه دیگر اما با نرخ تورم بسیار پایین‌تر از ایران، این ابهام را ایجاد می‌کند که آیا واقعا چنین نهادهایی دلسوز اقتصاد ایران هستند؟
آیا تمجیدهای صندوق بین‌المللی پول از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها توسط دولت ایران، نوعی شیطنت علیه اقتصاد ایران نبوده است؟ آیا اجرای دور جدید تحریم‌های اقتصادی علیه کشورمان (که بر کالاهای اساسی و سطح معیشت مردم ایران متمرکز بوده است) آن هم در فاصله چند ماه پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها که عامل یک شوک تورمی بود، مشکوک نیست؟
چطور از دی‌ماه 1389 تاکنون که نزدیک به 30 ماه از اجرای هدفمندی یارانه‌ها می‌گذرد و در این مدت ماه به ماه شاهد افزایش نرخ تورم بودیم، صندوق بین‌المللی پول هیچ گاه به دولت ایران نسبت به جهش تورم هشدار نداده بلکه مکررا از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها تقدیر می‌کرد؟
نکته دیگر، یک بام و دو هوای مسئولان دولتی است. در حالی که آنان همواره به تمجیدهای صندوق بین‌المللی پول از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها استناد می‌کنند، آمار این نهاد مبنی بر منفی شدن رشد اقتصادی کشور را «تلاش موذیانه نهادهای غربی برای تشکیک درآمارهای رسمی کشور» جلوه می‌دهند.
اما صندوق بین‌المللی پول فورا واکنش نشان داد که با توجه به فشارهای تورمی حاکم بر اقتصاد سریلانکا، هرگونه سیاست انبساطی به زیان این کشور است. صندوق بین‌المللی پول تاکید کرده که به علت افزایش قیمت حامل‌های انرژی خصوصا تعرفه برق، نرخ تورم در سریلانکا در ماههای آینده افزایش خواهد یافت. به همین دلیل این نهاد مستقر در آمریکا تاکید کرده که بانک مرکزی سریلانکا نباید سیاست انبساطی در پیش بگیرد.
این همه هشدار صندوق بین‌المللی پول در حالی است که نرخ تورم در کشور سریلانکا در ماه گذشته (آوریل) 4/6 درصد بود.
اما زمانی این ماجرا تامل‌برانگیز می‌شود که همین نهاد بین‌المللی نسبت به تورم 30 درصدی ایران، واکنش منفی ندارد و حتی در سلسله گزارش‌های یکی دو سال اخیر خصوصا پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها در کشورمان، مکررا به تمجید از اجرای این طرح پرداخته است.
اولین بار صندوق بین‌المللی پول شش ماه پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها در ایران، طی گزارشی رسمی به دولت ایران به دلیل موفقیت در اجرای این طرح تبریک گفت. در آن گزارش، این سازمان بر آسیب دیدن تولید کشور در کوتاه‌مدت اشاره کرده اما آن را نتیجه طبیعی طرح دانسته و اعلام کرده بود که این طرح در میان مدت دورنمای اقتصاد ایران را به گونه قابل توجهی بهبود خواهد بخشید.
پس از آن نیز در گزارش‌های فصلی و دوره‌ای که صندوق بین‌المللی پول از اقتصاد ایران منتشر کرده، همواره شاهد تمجید از دولت ایران بابت اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها بوده‌ایم.
جالب‌تر آن که مسئولان ارشد دولتی همچون رئیس‌جمهور و وزیر اقتصاد، بارها در واکنش به انتقادات به نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها به چنین گزارش‌هایی استناد کرده‌‌اند و حتی سخن از تدریس نحوه اجرای این طرح به سایر کشورها نیز به میان آمده است!
اما سکوت صندوق بین‌المللی پول نسبت به افزایش تورم در ایران و هشدارهای آن به کشورهای در حال توسعه دیگر اما با نرخ تورم بسیار پایین‌تر از ایران، این ابهام را ایجاد می‌کند که آیا واقعا چنین نهادهایی دلسوز اقتصاد ایران هستند؟
آیا تمجیدهای صندوق بین‌المللی پول از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها توسط دولت ایران، نوعی شیطنت علیه اقتصاد ایران نبوده است؟ آیا اجرای دور جدید تحریم‌های اقتصادی علیه کشورمان (که بر کالاهای اساسی و سطح معیشت مردم ایران متمرکز بوده است) آن هم در فاصله چند ماه پس از اجرای هدفمندی یارانه‌ها که عامل یک شوک تورمی بود، مشکوک نیست؟
چطور از دی‌ماه 1389 تاکنون که نزدیک به 30 ماه از اجرای هدفمندی یارانه‌ها می‌گذرد و در این مدت ماه به ماه شاهد افزایش نرخ تورم بودیم، صندوق بین‌المللی پول هیچ گاه به دولت ایران نسبت به جهش تورم هشدار نداده بلکه مکررا از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها تقدیر می‌کرد؟
نکته دیگر، یک بام و دو هوای مسئولان دولتی است. در حالی که آنان همواره به تمجیدهای صندوق بین‌المللی پول از نحوه اجرای هدفمندی یارانه‌ها استناد می‌کنند، آمار این نهاد مبنی بر منفی شدن رشد اقتصادی کشور را «تلاش موذیانه نهادهای غربی برای تشکیک درآمارهای رسمی کشور» جلوه می‌دهند.
